Baby’s weten wat ze willen

Baby’s weten wat ze willen

In het boek ‘Baby’s weten wat ze willen’ beschrijft ontwikkelingspsychologe Aletha Solter op een begrijpelijke wijze de ontwikkeling van een baby. Zowel de pre- als postnatale ontwikkeling worden beschreven.

Als de geboorte zonder complicaties verloopt, ervaart de baby de geboorte niet als traumatisch. Complicaties kunnen zijn: vroeggeboorte, medicijngebruik van moeder of als de baby schrik ervaart tijdens de geboorte. Mocht dit aan de orde zijn wordt er in het boek op een fijne manier beschreven hoe hiermee om te gaan. Een ‘geboortetrauma’ is te herstellen. Het is belangrijk voor de ouders om bewust te zijn van de manier waarop de baby geboren wordt. De geboorte is bepalend voor de gevoelens en het gedrag van het kind na de geboorte. Gebeurtenissen die tijdens de bevalling en direct na de geboorte plaatsvinden zullen vele uren ontlading nodig hebben, soms wel maandenlang. De ontlading uit zich vaak in huilen. Om de baby weer terug te brengen naar het baarmoedergevoel kun je hem wiegen en door zijn hoofd op je borst je hartslag laten horen. Dit geeft de baby een vertrouwd gevoel waardoor het zal kalmeren. Dit heeft ook een positief effect op de binding met de baby.

Een baby heeft een grote zuigbehoefte en vaak wordt deze overschat. Als de baby voeding tot zich neemt via de borst of fles, wordt aan de zuigbehoefte voldaan. Een speen, duim en andere vormen van langdurig, herhaald zuigen zijn onnodig en geen uiting van de basisbehoeften. Vaak wordt er een speen gegeven als de baby moet huilen, omdat het vaak geïnterpreteerd wordt als troost, maar dit kan juist averechts werken. Ieder huilen vertelt een signaal, en dat signaal is vaak niet dat het zuigbehoefte heeft maar honger, koud hebben of ander ongemak. Door een speen te bieden kan het kind zich niet ontladen van het ongemak met als gevolg dat ontlading later terugkomt.

Ieder huilen vertelt een signaal

Het komt voor dat er slaapproblemen ontstaan. Dit kan verschillende redenen hebben. Het kan zijn dat de baby niet moe genoeg is, dat het teveel prikkels ervaart, lichamelijk contact nodig heeft of spanning voelt van ouders. Er worden nog meer oorzaken beschreven in het boek. Slaapproblemen zijn vervelend maar vaak is hier wel iets aan te doen. In het boek wordt dit beschreven met een prettige kijk op de mogelijkheden.

Spelletjes als ‘kiekeboe’ of de baby kietelen worden vaak gespeeld, maar wat brengt dit de baby? ‘Kiekeboe’ wordt beschouwd als een therapeutisch spel. Het Nederlandse ‘kiekeboe’ is afkomstige van de Engelse variant ‘Peek-a-boo’, oftewel ‘leven of dood’. Als je dit spel speelt vraag je dus eigenlijk aan het kind ‘leef ik of ben ik dood’. De meeste kinderen maken een intense gehechtheidsfase door tussen de 6 en 18 maanden. Dit spel is dan het meest effectief als het wordt gespeeld met baby’s rond deze leeftijd. De baby zal ervan moeten lachen en zich realiseren dat de persoon niet echt verdwenen is. Het is een leuk spel om angstige gevoelens te ontladen.
Kietelen is een spel dat lachen veroorzaakt maar het gevoel van machteloosheid oproept. Als het spel niet te lang duurt is dit ook van therapeutische waarde om gevoelens van angst en machteloosheid te ontladen.

In het boek wordt dieper ingegaan op straffen en belonen en de effecten hiervan. Hoe toegeeflijk moet je als ouder zijn naar je kind in het spel? Wat heeft het voor effect op je kind om te straffen of te belonen, heeft je kind daar wel iets aan? Straffen en belonen heeft vaak meer effect op de korte termijn, het leert er vaak niet veel nuttigs van. Het is voor een kind prettiger om behoeftes onder woorden te brengen, soms kan een glimlach of blik al van veel waarde zijn.

Als de baby naar bijvoorbeeld een gastouder gaat, zal hij eerst moeten wennen aan de nieuwe verzorger. Vanaf ongeveer 6 maanden krijgt een baby een fase waarin hij eenkennig raakt. Dan heeft de baby wat meer tijd nodig om te wennen en het besef te hebben dat papa of mama echt weer terugkomen. Het komt soms voor dat de baby ongemakkelijk is bij een andere verzorger. Dit kan komen doordat de baby het communicatieniveau niet begrijpt of aanvoelt dat de persoon niet in staat is hem de juiste aandacht te geven. Er zal dan meer tijd nodig zijn om het vertrouwen te vinden in elkaar.

Ieder hoofdstuk wordt in het boek afgesloten met een samenvatting en leuke oefeningen om datgene wat je gelezen hebt eens te overdenken hoe jij hier zelf tegen aan kijkt.

Bovenstaande is een korte greep uit het boek, er zijn nog veel meer onderwerpen die besproken worden, zoals bijvoorbeeld: zindelijkheidstraining, voeding, spel, conflicten en hechting.
Heb ik je interesse gewekt en wil je dit boek ook graag lezen? Hieronder vind je een link waar je het boek kunt kopen.

Onthoud dat alles wat je leest een visie is van de schrijver en je vooral moet opvoeden zoals dat voor jou werkt en goed voelt. Zolang je op je eigen gevoel vertrouwt doe je het juiste!

*GOB De Levensboom schrijft in dit blog over de hij-vorm als het om een kind gaat, dit kan ook om een zij gaan.